| woːt-øæ̯nʃʲəxʷ pywə løæ̯ttiː |
1.woːt-øæ̯nʃʲəxʷ pywə løæ̯ttiː: “ sɒr om minaːm woːtəxʷ.” tʲøæ̯tʲə løæ̯ttəs: “æːnʲ”, loa̯wi, “wil minən! æːnʲ”, loa̯wi, “woːtnə-pos øæ̯tʲi.” “tamə”, loa̯wi, “om minaːm.” no i minəxʷ jimtəs. “tʲøæ̯tʲəm”, loa̯wi, “øæ̯t æltəxti; øæ̯nəm jɒl ti pyːmtiːtə. ʃʲeːpər mæːskaːtaːm, øæ̯nəm koməlʲ wøæ̯riːtə?!” loa̯wi. søæ̯t-pis rɒʃʲiː-toa̯ɣəl mæːsəs, søæ̯t-pis kuːlʲ mæːsəs. mæːskaːtəs, loa̯wi: “tʲøæ̯tʲəm øæ̯nəm koməlʲ wøæ̯riːtə, ni woːt-nʲɒl piːlʲi tit soa̯wt mæːsnəm keːwərən?!” loa̯wi.
2.minəs. woːt-øæ̯nʃʲəxʷ oːʃʲtəs, æːʃʲerəm-woːtəl woːtəxʷ pymtəs. woːt jit joxtəstə pywətæːm. kʷɒs kʷɒtəl tuttəliːtə, jɒləl tuttəliːtə noməl tuttəliːtə, tuːnə-mɘː(ɣ) øæ̯tʲi. tuːs-æːst i tuːstə pil keːwər-mɘːmə jøæ̯ŋkiː joː tuːjtiː poːlʲləstə pil wiʃʲ-kom tɒt i pyːmləwəs.
3.peːs jos løæ̯ttəlʲpæɣ ti jimtəs jit-woːt wøæ̯rnæːʃʲt: pywə teːm mɘːnəl ti woːtiː. |
